Acción de ataque en salto de vallas

As carreiras de vallas son probas de velocidade, nas que os corredores deben saltar unha serie de vallas.

Técnica:

A carreira divídese en catro fases:

• A forma de saída é semellante á das probas lisas, pero necesitas un control do corpo maior con mais antelación que nas probas lisas. Por iso, os seguintes movementos realízanse para atacar a valla no menor tempo posible
• O paso de valla deberá de realizarse no menor tempo posible
• Na carreira entre vallas o corredor realizará tres pasos ata o seguinte ataque
• No final, despois de pasar a última valla o atleta deberá ir o máis rápido posible ata a meta.

Neste traballo ímonos centrar no ataque da valla e as variación entre distintos atletas.

•  Perna de ataque: esta é a perna que se lanza contra a valla, formando a xeonllo un ángulo recto ata que alcanza a altura da cadeira, e nese momento esténdese; no momento no que o pé pasa sobre a valla debe buscar o chan con rapidez.

Imos comezar esta análise coa observación e comparación dun vídeo, no cal vemos unha carreira de vallas de 110 metros masculina.

Final 110m. vallas masculino. Atletismo Cto. del Mundo Moscú 2013.

-No atleta numero 2 apréciase un ataque tardío, chegando a tirar unha valla e movendo varias das mesmas, o que lle supuxo pasar dos postos superiores a quedar no último lugar. Minuto 1:14
-Os atletas número 6 e 7 van case á par, aínda que podemos observar neste momento que o sétimo realiza un ataque moito máis eficiente, sendo o salto do sexto moito máis vertical e pasando o seu pé de ataque máis separado da valla.

-Comparando o atleta 1 e o 3, apreciamos que a técnica de perna é similar aínda que a posición do corpo varía tendo o 3 unha maior flexión de tronco, o cal lle da menos resistencia do aire provocando una maior velocidade no corredor 3.

-No corredor número 4 observamos unha técnica bastante correcta, aínda que, comparándoo de novo co 3 puidemos darnos de conta de que realiza o ataque demasiado tarde, pois elévase demasiado e tarda por tanto moito en aterrizar, perdendo dese modo vantaxe fronte a alguén que tarde menos.

-Ó comparar o corredor 5 co 8, podemos ver como realizan o ataque tardío e baixo a partir da segunda valla, provocando a tirada da valla en varias ocasións.

Para concluír, observamos que na acción de ataque:

-O movemento de pernas dos atletas ao atacar é bastante similar, chegando á mesma posición nas distintas fases do mesmo, aínda que algúns tardan máis en chegar á extensión total da perna de ataque, quedando algúns incluso cunha moi lixeira flexión de xeonllo.

-Nalgúns dos corredores variaba o momento do salto, provocando diferenzas notables na altura do salto, e provocando por tanto diferenzas no desempeño final á súa vez.

-Tamén varía a posición do tronco, pois algúns dos atletas flexiónano notablemente, mentres que outros só fan unha lixeira inclinación. Isto podería chegar a dar vantaxe aos primeiros mencionados, pois atoparíanse nunha posición máis aerodinámica.

-En canto aos brazos, observamos que algúns dos atletas realizan o ataque con eles en posición adiantada, con flexión de hombros e codos estendidos, mentres que outros deles saltan cos brazos en posición de carreira practicamente. Non apreciamos que ningún dos grupos teña unha vantaxe notable con respecto ao outro.